بررسی نتایج مصرف آنتی بیوتیک در سپتی سمی گرم منفی کودکان و نوزادان

چکیده مقدمه: سپتی سمی بیماری شایع و شدیدی مخصوصاً در گروه کودکان می باشد. بیشترین اطفالی که در بیمارستان بستری می شوند در صورت سپتی سمی، با میکروب های گرم منفی یا جرم های بیمارستانی آلوده می شوند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی نتایج مصرف آنتی بیوتیک در سپتی سمی گرم منفی کودکان و نوزادان و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و موثر روی سپتی سمی گرم منفی در جامعه ما انجام شده است. مواد و روش ها:در طی مدت یکسال بیماران بستری در بیمارستان کودکان هفده شهریور از نظر دارا بودن علائم سپتی سمی گرم منفی بررسی شدند و مجموعاً پنجاه مورد همراه با تأیید کشت خون بدست آمد. کشت های خون گرفته شده از نظر رشد باکتری ها آزمایش شدند و از روی کلنی تشکیل شده نوع باکتری معلوم گردید. سپس آنتی بیوگرام انجام شد و حساسیتهای آنتی بیوتیکی به صورت in vitro بدست آمد همچنین در in vivo نیز تأثیر آنتی بیوتیکهای انتخابی در بهبود بررسی شد. نتایج: در آنالیز اطلاعات بدست آمده مشخص شد که شایعترین عامل عفونی در بین آنها e.coli بوده است(46%) و کلبسیلا در مرتبه دوم(27%) قرار دارد. اکثر بیماران در گروه سنی نوزادی قرار داشتند(86%) و پس از آن در سنین بالای 5 سال شیوع سپتی سمی گرم منفی بیشتر بوده است(10%). از نظر ریسک فاکتورهای بیماری، کاتترهای وریدی (13%) و نارسی (8%)در نوزادان و عفونت ادراری (5/11%) در سنین دیگر شایعتر بوده اند. نتیجه گیری: از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی بیشترین حساسیت نسبت به آمیکاسین وجود داشته و فقط موارد معدودی از مقاومت نسبت به آن مشاهده گردید. به طوری که حساسیت e.coli و آنتروباکتر به آمیکاسین 60% و حساسیت کلبسیلا و سودومونا حدود 100% می باشد. نسل سوم سفالوسپورین ها نیز در هفتاد درصد موارد تأثیر خوبی روی این عوامل عفونی دارا بودند .علی رغم حساسیت آزمایشگاه کمتر نسبت به نسل سوم، درمان اغلب با این آنتی بیوتیک انجام گردید و پاسخ بالینی خوبی نیز مشاهده شد.